तीन गझला : बदिऊज्जमा बिराजदार

 

१.

हळूच भेटून ते म्हणाले, जगायचे बघ तुझ्याचसाठी

भिऊ नको रे मला म्हणाले, लढायचे बघ तुझ्याचसाठी

कुणा म्हणू मायबाप माझे, इथे उत्तरे मला मिळेना;

अशीच आहे अजीब दुनिया, राहायचे बघ तुझ्याचसाठी

तशीच होती कथा व्यथांची, पुन्हा पुन्हा तू नको विचारू;

गळून गेली कितिक स्वप्ने, हसायचे बघ तुझ्याचसाठी

असेच आहे नशीब खोटे, खुळ्याप्रमाणेच शोधताना;

भले असू दे बुरे असू दे, सजायचे बघ तुझ्याचसाठी

जरी सुखाच्या इथे न बागा, उगाच समजावतो मनाला;

फुलाप्रमाणेच फूल जैसे, फुलायचे बघ तुझ्याचसाठी

अता इथे कोण आपुले रे, नको नको जिंदगीच वाटे;

तनामनाने कठोर येथे, बनायचे बघ तुझ्याचसाठी

हसून झाले रडून झाले, असेच साबिर म्हणावयाचे;

असेल चिंता तरी तुला रे, निजायचे बघ तुझ्याचसाठी

२.

यातनांच्या अशा दाट गर्दीस या, मी खुशीनेच कवटाळले! 

चंद्रताऱ्यातल्या जिंदगीला पुन्हा, रोज स्वप्नात कुरवाळले!!

संविधानातही एकनिष्ठा नसे, हक्क मागू कुणाला इथे;

न्यायदानातले पारडे आंधळे, न्याय देताच रक्ताळले! 

ना सुखाचा सडा माझिया अंगणी, अंतरी वादळांचा जुलुस;

प्राक्तनांची व्यथा कामनांची कथा, सांगता लोक चवताळले!

राग आला मला स्थापितांचा जरी, चाड आहे भल्याची कुठे;

पाहिले चेहरे बंडखोरीतले, अन् स्वतःलाच सांभाळले! 

गार वाऱ्यात गंधाळला मोगरा, सोबती आसवांचा सडा;

स्तब्ध आहे उभा गोठता अंतरी, शब्द ओठात घायाळले! 

नेमका प्रश्न त्यांचा कळेना तरी, शोधतो उत्तरांना सदा;

बेगडी रोजची पोक्त औदार्यता, बेगडी रोजची वादळे! 

सूडबुध्दीत का भावना जन्मली, पाहुण्या सारखी साबिरा; 

सागरी लाट आली तिथे ही बघा, काठ पेल्यात फेसाळले! 

३.

जगून घे जरा जरा!

फुलून घे जरा जरा!!

समोर आरसा तुझ्या...

नटून घे जरा जरा!

अजून दुःख यायचे;

हसून घे जरा जरा!

वळीव हा उन्हातला; 

भिजून घे जरा जरा!

सुमार हा दुपारचा;

पडून घे जरा जरा!

नशा जरी पिण्यामध्ये;

जपून घे जरा जरा!

रुसून नीज यायची;

निजून घे जरा जरा!

बदल सवतःमधे प्रथम; 

करून घे जरा जरा!

न शब्द आठवायचे;

लिहून घे जरा जरा!

ढळू नयेत आसवे;

पुसून घे जरा जरा!

चिता विझेल तोवरी;

जळून घे जरा जरा!

जिणे शिकायचे तुला;

मरून घे जरा जरा!

बुडायचेच शेवटी;

तरून घे जरा जरा!

अखेर जिंकणार तू;

हरून घे जरा जरा!

न फार बोलणार ती...

कळून घे जरा जरा!

करायचेच स्नान ना?

मळून घे जरा जरा!

पुन्हा न लाड व्हायचे; 

छळून घे जरा जरा!

सराव चालला तुझा;

चुकून घे जरा जरा!

फकीर साबिरास तू;

स्मरून घे जरा जरा!

.....................................

बदीऊज्जमा बिराजदार 

(साबिर सोलापुरी)