१.
कोरोनावर मात करूया,म्हणती सारे !
परंतु येता प्रसंग बाका , दडती सारे !
एक विषाणू इवलासा , पण दहशत मोठी ,
आला म्हणता , घाबरून मग पळती सारे !
ह्या व्याधीला नाही पर्वा कोणाचीही ,
मात्र तरीही बेपर्वाई करती सारे !
" मोठी राष्ट्रे , खेळी त्यांची ", कुणी म्हणाले ,
तिच्यामध्ये निरपराध मानव मरती सारे !
योद्धे सारे आपत्तीशी झुंजत असता ,
राजकारणी परस्परांशी लढती सारे !
औषध केवळ नसे पुरेसे कळल्यानंतर ,
योगसाधनेकडे शेवटी वळती सारे !
' अविनाश ' म्हणे , माणूस नसे हो लेचापेचा ,त्याच्याशी जे लढती , अंती हरती सारे !
२.
समरांगणी पुरता फसे अविनाश हा !
गझलेमुळे हरला नसे अविनाश हा !
गझले , तुला तव ' काफला ' कथितो पहा :
" तव प्रार्थनी रमला असे अविनाश हा !
परमेश्वरा , तव साधना कठिणातली ,
शिखरी तरी ' सहजी ' वसे अविनाश हा !
पडला जरी नित संकटी जगतामुळे ,
विसरून ते वरती हसे अविनाश हा !
जगता पडे बघ प्रश्र्न हा वरचेवरी :
" सुखदुःख हे जगला कसे अविनाश हा ? "
३.
फूल मजला एकही माहीत नाही !
प्राक्तनी काटे ,तरी मी भीत नाही !
मद्यपींनो,का असे दारात येता ?
दुःख झाले खूप,तरी मी पीत नाही!
थोडकीही का करावी मी अपेक्षा ?
कर्मयोग्याची अरे, ही रीत नाही !
दाद तुमची वाटते मज जीवघेणी ,
दुःख माझे गझल किंवा गीत नाही !
लोकहो,गझलेत झाल्या खूप टोळ्या ,
मात्र 'अविनाश'च कुण्या टोळीत नाही !
४.
हे गावगुंड आता , माजून फार गेले !
कोण्या घरामधूनी , घेऊन नार गेले !
लज्जा मुळी न त्यांना , पर्वा मुळी न त्यांना ,
त्यांच्यामुळेच सारे , तेजीत बार गेले !
साधा विरोध त्यांना , रुचला मुळीच नाही ,
साऱ्या विरोधकांना , देऊन मार गेले !
कोणास हाक मारू , मदतीस आज माझ्या ? ,
ज्यांच्यावरी भरोसा , सारेच यार गेले !
' अविनाश ' जाणतो हे , ढोंगी खुशाल तेही ,
माझ्या शवास अंती , घालून हार गेले !
...............................................
प्राचार्य डॉ. अविनाश सांगोलेकर ,
डी - २०२ , विंडसर रेसिडेन्सी ,
बालेवाडी फाटा , बाणेर ,
पुणे - ४११०४५
भ्रमणध्वनी : ९८५०६१३६०२
ई- मेल : sangolekar57@gmail.com
खूप छान गझला अविनाश सर.
ReplyDeleteफूल मजला एकही माहीत नाही.. ही गझल वाचताना आदरणीय सुरेश भट साहेबांची आठवण झाली
मात्र अविनाशच कुण्या टोळीत नाही...
ReplyDeleteफारच छान